Je neemt dan wat patriotisme van de Amerikanen op de koop toe. Dat weet je en je hoopt dat het meevalt... eh viel het mee? Nee, niet echt. Hoogtepunt of dieptepunt was een driekwartier durende 4D film op een gigantisch scherm, nog net niet I-max met lichteffecten en trillende stoelen. Op een moment begon het in de zaal zelfs te sneeuwen en even later hing er rook en echt geur van verbrand hout. Verbrand vlees was wellicht toepasselijker geweest want het ging over de herorische luchtaanvallen (?) op Tokio waarbij ze met napalm en andere brandbommen de halve stad plat branden en daarbij meer dan 100.000 burgers levend roosterden. Tom Hanks was de presentator van de film en Steven Spielberg heeft flink wat geld er voor neer gelegd. Technisch was het echt een spectakel, maar inhoudelijk was het ordinaire geschiedvervalsing. Er werd maar 1 zinnetje aan het oostfront en de inzet van Rusland gewijd en verder heeft geen enkel land een bijdrage geleverd aan de overwinning op de Duitsers, Italianen en Jappen. Allen de oh, zo nobele USA! Eigenhandig de wereld verlost van de tirannie! BLUUUUURGGGGHHHHHH!!!!!!
Nadat we ook nog in een 'interactieve' onderzeebootscene wat Japanse vrachtschepen mochten torpederen waren we behoorlijk melig. Arny begon zelfs spontaan het Duitse volkslied te neurieen. Kenners weten dat zijn Adolf-imitatie dan niet ver meer is. Gelukkig kwamen we langs een winkeltje waar ze matrozenmutsen verkochten en hebben we een wedstrijdje georganiseerd. Wie het beste Popeye kon nadoen. Hieronder het resultaat. Kies zelf maar een winnaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten